#METOO

Eind 2017 hebben een aantal bekende vrouwen uit de Verenigde Staten de #metoo beerput geopend. En daar is (gelukkig) heel veel reactie op gekomen, van andere vrouwen, die verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt. De reacties op social media zijn talloos. Toch denk ik zelf dat we bij lange na niet de omvang van deze misstanden in beeld hebben.


Want hoe vertel je dat je als lichamelijk goed ontwikkelde 13 jarige de duimen van de hele goede vriend van je ouders, langs de zijkant van je borsten hebt voelen strijken? En tegenwoordig zou ik een goed geplaatste ellenboog stoot geven tegen die man die in de drukke tram met zijn kruis tegen mijn schouder stond aan te rijen. Toen durfde ik dat helaas niet. En zo zijn er waarschijnlijk talloze voorbeelden die we vergeten zijn omdat het geen ‘groot vergrijp’ is en we zijn het gewend en ‘het hoort erbij’.

Dat vind ik zelf nog het meest kwalijk: ben je eindelijk de schaamte voorbij, heb je eindelijk de moed bijeengeraapt om het naar buiten te brengen, geloven ze je niet! En het ontmoedigingsbeleid van de politie is schandalig!
Als vrouw zijnde met 2 dochters, en ook nog trauma coach met eigen praktijk, ben ik blij dat het nu bespreekbaar is!

Want het is verkeerd en het mag niet!

Ik wil mij heel graag richten tot de mensen die niet begrijpen waarom iemand niet gelijk naar buiten komt met zoiets. Want helaas krijgen slachtoffers die eindelijk naar buiten durven te komen veel te vaak verwijten in plaats van begrip. Probeer in eerste instantie in de schoenen van de ander te staan. En leef je in hun situatie in, dus hun leeftijd, hun karakter en hun positie.
Want het is makkelijk als volwassen man te roepen dat die puber van 15 toen naar buiten had moeten treden en niet 25 jaar later. Want zelf waren ze als 15 jarige puber ook zo mondig als op latere leeftijd?
Daarnaast vindt misbruik vaak plaats door bekenden, vrienden van de familie, of nog erger: eigen familie. En omdat de dader vaak ouder is en meer macht lijkt te hebben, durven slachtoffers zich niet uit te spreken. Ze zijn bang om niet geloofd te worden. (en de talloze negatieve reacties op social media bevestigen dit alleen maar)
Ook worden veel te vaak slachtoffers die zich melden bij de politie ontmoedigd om aangifte te doen. Te gek voor woorden!

Dan wil ik die mensen die nog rond lopen met kleine of grote trauma’s als gevolg van intimidatie of misbruik een hart onder de riem steken. Want moet je hier de rest van je leven mee blijven lopen?

HELL NO!

Als trauma coach weet ik uit eigen ervaring dat oa EMDR een hele snelle en efficiënte behandeling is om van die afschuwelijke gevoelens af kan komen. Na een aantal behandelingen is de kwaliteit van je leven al aanzienlijk verbeterd. Je kan al helemaal van die verschrikkelijke gevoelens af zijn! De herinneringen blijven, maar de gevoelens veranderen.
Dus twijfel niet en maak een afspraak met een EMDR coach en laat die ellende achter je. Geniet van het hier en nu!

Bijgaand een testimonial van Magda Dijk, die moedig genoeg is geweest om haar ervaring te delen. Sterker nog, zij heeft het haar missie gemaakt om andere slachtoffers te helpen om zich weer ‘normaal’ te voelen.

https://www.youtube.com/watch?v=jaF57sfr-9Q